Jullie hebben al een tijd niet veel van mij gehoord.
Het lijkt alsof ik al mijn vrije tijd benut om buiten te zijn als de zon schijnt. Of zelfs als de zon niet schijnt maar het wel lekker warm is.
En gister was een dag vol regen en warm vest. We gaan de herfst in!
Voor mij is dat altijd weer omschakelen.
Maar dus ook een mooi moment om wat hersenspinsels op papier te zetten.
Ik zeg heel vaak tegen cliënten: “sta eens stil bij wat jíj wilt, in plaats van je aan te passen”.
En terwijl ik dat tegen de ander zeg weet ik dat het ook mijn oren binnenkomt.
Wat wil ik? Waar word ik blij van?
Levensvragen die je jezelf iedere dag zou mogen stellen. Zodat je jezelf iedere dag een beetje beter leert kennen. Via het lichaam, via bewustzijn, via onderzoek.
Hoe bewuster ik ben, des te zelfbewuster ik in het leven sta en ik meer op mijn gevoel kan vertrouwen.
Wat niet wil zeggen dat ik het altijd weet of goed doe. Hoe menselijk om af te dwalen van je kern, het fout te doen, uit te vallen, het niet te weten.
Om dan tot de ontdekking te komen dat je niet gelukkig bent. En dan begint het onderzoek weer opnieuw. Om weer terug te komen in de kern. Bij jouw levensvreugde.
Als een lemniscaat, of wip-wap.
En het is allemaal terug te vinden in het lichaam en de lichaamshouding. Daarom blijf ik blij met Rebalancing. Aanraking niet alleen van mij met jou, maar vooral van jou met jezelf, van mij met mijzelf. Door jezelf te kennen kan er acceptatie komen. En mij geeft dat vrijheid.Niet conformeren maar op eigen benen gaan staan.
Zonder oordeel. Niet goed of fout. Niet mooi of lelijk.
Gewoon simpel: “Dit ben ik”.
Ben je in voor een experiment?
Als we ons iedere dag rond lunchtijd afvragen of we die ochtend al iets hebben gedaan waar we zelf blij van worden. Zo ja, prachtig. Zo nee, dan hebben we nog de hele middag, avond en zelfs nacht, om daar iets aan te doen.
Iets doen waar je blij van wordt kan heel simpel het eten van een appel zijn of de badkamer poetsen, een rondje met de hond lopen, met je (klein)kind naar de speeltuin, een (bladzijde in je favoriete) boek lezen, een vriendin bellen, of een reis voor komende zomer bedenken, of zelfs boeken. En zelfs, ja ja, jezelf toestaan een dag over te slaan met iets blij’s doen.
Schrijf op wat je iedere dag voor blij’s hebt gedaan. En kijk na een week of twee/drie eens hoe jouw lijst eruit ziet. Herken je jezelf hierin? Of is het heel anders dan hoe je voorheen je dagen vorm gaf?
En het schijnt zelfs dat als je iets zes weken doet, het zo in je leven integreert dat het een automatisme wordt. Hoe mooi zou dat zijn?
Ik ben ervan overtuigd dat het dan zelfs een gewoonte wordt om blije dingen te doen! En je dus makkelijker kan zeggen “dit wil ik”, “dit ben ik”.
Ik ga ervoor. Doe je mee?
Lieve groet, Mariska